Gisteren was ik bij mijn coach. We hadden het over de bril waardoor je naar de wereld kijkt. En hoe die bril bepaalt hoe jij de wereld beleeft. En uiteindelijk hadden we het over het volgen van je gevoel bij het nemen van beslissingen.

Ik reflecteerde op recente beslissingen, en ik realiseerde me dat ik mijn gevoel meer en meer durf te vertrouwen.
Het heeft me jaren gekost voordat ik gewoon eens ging luisteren naar mijn onderbuik, die allang ‘nee!’ ‘NEE!!!’ riep voordat mijn ratio dat ook zag.
Hoe komt dat nou, dat het zo moeilijk is om naar je onderbuik te luisteren? Waarom doen we allemaal ‘ja’, terwijl ons gevoel zo hard ‘nee’ roept?
Waarom kennismaken met iemand terwijl je voelt dat je dat eigenlijk niets brengt?
Waarom een klusje aannemen waar je maar matig blij van wordt, en je zelfs het geld niet nodig hebt?
Waarom het contract met die klant verlengen, terwijl het een rasechte PITA (Pain in the ass) klant is?

Voordat ik mijn antwoord geef, raad ik je aan, geef eerst eens je eigen antwoord. Waar heeft je onderbuik al lang antwoord gegeven, maar heb jij óf niet doorgepakt op dat antwoord óf juist het tegenovergestelde gedaan of besloten?
Lees meer