Vorige week liepen wij met 10 kinderen een alternatieve avondvierdaagse.
Op dag 1 ontwaarden we een euro munt op straat. Alle kinderen trokken een sprintje naar die munt. Terecht.
Alleen… de munt zat vastgelijmd op een put. Muurvast. Geen beweging in te krijgen.
We liepen verder en ik vergat de munt.
Maar N vergat hem niet.
Toen we op dag 2 in de buurt kwamen van de beruchte munt, trok N wederom een sprintje. Uit zijn rugzak haalde hij een zak snoep, een hamer en een beitel.
Toen Bart van den Belt ik een jaar of 7 geleden door een gezamenlijke kennis bij elkaar geintroduceerd werden, gebeurden er twee dingen. Het eerste is dat ik klant van Bart werd. Ik kon wel wat hulp bij Marketing en Sales gebruiken.
Daarna werden we vrienden. Sindsdien hebben we regelmatig contact en hebben we het over nieuwe ontwikkelingen, successen, teleurstellingen en de boeken die we schrijven.
Dat eerste contact staat me nog heel helder voor de geest. Bart keek naar mijn website en vroeg me: Wat wil je dat ik hier doe?
Een ogenschijnlijk simpele vraag, die als je goed kijkt, zo simpel nog niet is.
Vorige week was ik bij Eénvandaag, met een item over ‘Stoppen met je bedrijf’.
Het is een heel mooi en oprecht item geworden. Met een voorbeeld van een ondernemer die gestopt is met zijn bedrijf (niet failliet, maar gestopt) en een ondernemer die een geweldige pivot heeft gemaakt. Na een initiële omzetdaling van 30% van de jaaromzet staat zijn bedrijf er nu zelfs beter voor dan vóór de crisis.
Bekijk het hier:
Sommige ondernemers vertellen mij: Ik kan het me nu niet veroorloven naar je event te komen. Ik zou heel graag willen, maar ik moet eerst geld verdienen.
Dit is een heel begrijpelijk gevoel. Want, eerlijk is eerlijk, het zijn onzekere tijden. Erger nog, we zitten in een economische recessie. Het is een natuurlijke reactie om dan de hand op de knip te houden. Zoals we in de oertijd calorieën moesten conserveren voor het geval er een beer langs kwam (en we hard moesten kunnen rennen); zo hebben we nu een grote behoefte geld te besparen voor het geval er slechtere tijden komen.
En dat is an sich heel verstandig. Ik ben een groot voorstander van het aanleggen van een buffer. Het is belangijk om reserves te hebben voor slechtere tijden.
Maar dat is niet het hele verhaal. In de oertijd werden wel degelijk enorm veel calorieën verbrand – zelfs als de oermens enorm veel honger had, ging hij er op uit om uren te rennen met een speer in de hand om een bizon te vangen. Want – zonder risico, geen eten en zonder eten, geen leven. Zo is het ook in jouw bedrijf. Als je nu niet het geld hebt om naar winstgevende plannen te komen, dan raad ik je aan om dat geld te gaan vinden. Check je spaarsaldo. Duik de garage in en verkoop die fiets waar je al 5 jaar niet meer op hebt gezeten. Maar durf 497 euro uit te geven zodat je ook het komende jaar een goed inkomen uit je bedrijf genereert. En zodat je ook het komende jaar ontspannen kunt ondernemen omdat je weet dat je voor jezelf en je naasten kunt zorgen.
Vorige week maandag liep ik om 16:30 uur mijn kantoor binnen. Ik ging werken. En mijn kantoorgenoten (ik huur mijn kantoor bij een ingenieursbedrijf) riepen natuurlijk: ‘Goedemorgen!‘
Ik grinnikte en liep rap door naar boven; naar mijn kantoor. Op de trap had ik een flashback. Naar die baan, 15 jaar geleden, waar ik met lood in mijn schoenen om 9:15 uur binnenkwam. Ik had in de file gestaan, maar ik voelde de sneer van mijn collega’s al aankomen: ‘Goedemiddag, fijn dat je ook nog even komt werken‘ of die andere keer, bij die andere baan, waar ik om 16:45 uur weg moest om de trein te halen voor een afspraak: ‘Middagje vrij genomen?‘
Ik zat afgelopen zaterdag in een ijsbad. Twee keer twee minuten. Je ziet op de foto hoe dat er uit zag.
Natuurlijk zeiden heel veel mensen:
Je bent gek!
En vroegen anderen:
WAAROM????
En alhoewel ik over het algemeen wel hou van een uitdaging, is het nemen van een ijsbad voor mij veel meer dan dat. Nog even los van de gezondheidsvoordelen (dat is een heel ander blog), word ik een beter ondernemer van ijsbaden.
Laat ik je dat uitleggen:
